วันอังคารที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2557

ชะวาก....วุ้งเวิ้ง..ตะเพิงพัก ในบทเสภา



ในวรรณคดีเรื่องเสภาขุนช้าง ขุนแผน
บทพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยและพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวแต่เมื่อยังเป็นกรม อีกทั้งมีกวีอีกหลายท่านรวมทั้งสุนทรภู่ร่วมประพันธ์บทเสภานี้
มีส่วนที่เกี่ยวกับคำว่า ชะวากดังนี้


ชอขอบคุณภาพจาก atcloud.com


ยกออกนอกเมืองสวรรคโลก
ข้ามโคกเข้าป่าพนาศรี
เจ้าพลายกระสันพันทวี
รำลึกถึงนารีศรีมาลา

ถ้าแม้นแก้วแววตามาด้วยพี่
จะชวนชี้ชมไม้ไพรพฤกษา
คิดพลางเดินพลางตามทางมา
ข้ามท่าเขินเขาลำเนาธาร

แลเห็นเขาเงาเงื้อมชะง่อนชะโงก
เป็นกรวยโกรกน้ำสาดกระเซ็นซ่าน
ดูโครมครึกกึกก้องท้องพนานต์
พลุ่งพล่านมาแต่ยอดศิขรินทร์

เป็นชะวากวุ้งเวิ้งตะเพิงพัก
แง่ชะงักเงื้อมชะง่อนล้วนก้อนหิน
บ้างใสสดหยดย้อยเหมือนพลอยนิล
บ้างเหมือนกลิ่นภู่ร้อยห้อยเรียงราย

ตรงตระพักเพิงผาศิลาเผิน
ชะงักเงิ่นเงื้อมงอกชะแง้หงาย
ที่หุบห้วยเหวหินบิ่นทลาย
เป็นวุ้งโว้งเพรงพรายดูลายพร้อย

บ้างเป็นยอดกอดก่ายตะเกะตะกะ
ตะขรุตะขระเหี้ยนหักเป็นหินห้อย
ขยุกขยิกหยดหยอดเป็นยอดย้อย
บ้างแหลมลอยเลื่อมสลับระยับยิบ

บ้างงอกเง้าเป็นเงี่ยงบ้างเกลี้ยงกลม
บ้างโปปมเป็นปุ่มกะปุบกะปิบ
บ้างปอดแป้วเป็นพูดูลับลิบ
โล่งตะลิบแลตลอดยอดศิขรินทร์

เหล่ามิ่งไม้ไทรโศกอยู่ริมห้วย
ลมช่วยหล่นลอยกระแสสินธุ์
น้ำใสแลซึ้งถึงพื้นดิน
ฟุ้งกลิ่นสุมามาลย์บานระย้า

สัตตบุษย์บัวแดงขึ้นแฝงฝัก
พรรณผักพาดผ่านก้านบุบผา
แพงพวยพุ่งพาดพันสันตะวา
ลอยคงคาทอดยอดไปตามธาร...




ขอขอบคุณภาพจากpumalone.blogspot.com


ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ มีความหมายถึงคำต่าง ๆ ดังนี้

ชะวาก หมายถึง ชองที่เวิ้งวางเขาไป
วุง แปลวา เวาเปนเวิ้งเขาไป
เวิ้ง คือ ที่ เปดกวางเขาไปถัดจากที่แคบ เชน พนปากถ้ําไป เห็นเปนเวิ้ง
ตะเพิง หมายถึง เงื้อมเขาที่งอกงุมลงมา
แง คือ สวนที่เปนเหลี่ยมเปนสันเปนมุมหรือสวนที่ยื่นออกมา เชน แงหิน แงโตะ
เงื้อม หมายถึง สิ่งที่สูงยื่นง้ําออกมา เชน เงื้อมผา
ชะงอน หมายถึง หินที่เปนปุมเปนแงยื่นออกมาจากเขา


มีศัพทที่นาสนใจทางภูมิศาสตรคําหนึ่งซึ่งใชคํา ชะวาก มาประกอบคําทะเล เปน
ชะวากทะเล เพื่ออธิบายลักษณะเฉพาะแบบหนึ่งของฝงทะเล

รู รัก ภาษาไทย ฉบับราชบัณฑิตสถาน เลม ๑ อธิบายวา
ชะวากทะเล เปนศัพทบัญญัติทางภูมิศาสตร มีความหมายตรงกับภาษาอังกฤษวา estuary หมายถึง ฝงทะเลที่เวาเปนชองเขาไปยังปากแมน้ํา น้ําจืดจึงไหลลงมาปะทะแลวผสมกลมกลืนกับน้ําเค็ม จนแลดูคลายอาวขนาดเล็ก มักพบอยูบริเวณชายฝงทะเลที่เกิดการยุบตัวลงของเปลือกโลกในพื้นที่สวนนั้น

ขอขอบคุณข้อมูลจาก แสงจันทร แสนสุภา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น